เลี้ยงลูกอย่างผู้นำ

ก่อนที่จะเฉลยว่านี่คือความคิดเห็นและประสบการณ์การเลี้ยงลูกของใคร ขอให้ท่านอ่านคำบรรยายของผู้นำท่านนี้ให้จบก่อนนะคะ

สถานที่เกิดเหตุ ห้องประชุมเมืองออสโส
กลุ่มเป้าหมาย สมาชิกสมาคมสตรีไทยในนอรเวย์และเครือข่ายหญิงไทยในยุโรป

วันที่เกิดเหตุ ๒๕ มิถุนายน ๒๕๕๙

ผมยินดีเป็นอย่างยิ่งที่ได้มาเปิดการสัมนา ซึ่งผมเห็นว่าเป็นหัวข้อที่สำคัญมาก ผมมาประเทศนี้ครั้งแรก คิดว่าสงบน่าอยู่ พื้นฐานเศรษฐกิจ การลงทุนเรื่องเด็กเขาทำมาก รัฐบาลไทยก็เห็นความสำคัญ มีเงินอุดหนุนให้ ๔๐๐ บาท ต่อครอบครัวต่อปี เป็นเวลา ๔ ปี และมาปรับเป็น ๖๐๐ บาทต่อคนต่อไปเป็นเวลา ๓ ปี เพราะเราคิดว่าจะเห็นผล ๗๐ เปอร์เซ็นต์ในการเลี้ยงดีเด็ก เป้าหมายแสนสองหมื่นคน ถ้าเราให้พ่อแม่เลี้ยงเด็กแรกเกิดอย่างดี ก็จะทำให้เด็กสมบูรณ์ ผมมาเห็นการทำงาน ผมชื่นชมมาก

ผมมาจากครอบครัวต่างจังหวัด กันดาร ถ้ามองว่าท่านทั้งหลาย ท่านก็เหมือนคนมาจากเมืองจีน เช่น ประธานซีพี หรือคุณเจริญ ก็มาจากความยากลำบากในช่วงแรก ให้เราคิดว่าเราเหมือนมาเสื่อผืนหมอนใบ เรามาสร้างเข้มแข็ง สร้างครอบครัว ความรักของคุณพ่อผม มาจากครอบครัวจากลูก ๑๐ คน นั่งเกวียนมาเรียนหมอ ท่านมุ่งมั่น สู้ ต้องสู้ ไม่สู้ไม่ได้ จนเป็นหมอแมกไซไซ ครอบครัวผมมีลูกเจ็ดคน พ่อเป็นพ่อค้า แม่เป็นครู ผมไม่ได้เก่ง แต่ผมมีความอุตสาหะ การสู้ ผมอยู่ต่างจังหวัด เป็นเด็กวัด ชอบชกมวย ชอบฟุตบอล เดินไปเรียน มันฝึกความแข็งแกร่งผมให้กลายเป็นตำรวจ
วันนี้ผมจึงเรียนให้เอาวิกฤติการณ์นี้มาเป็นโอกาสที่จะสร้างโลกต่อไป ผมเห็นสำเร็จก็เยอะ ผมเห็นคนล้มเหลวแล้วมาสำเร็จก็มาก หรือคนสำเร็จแล้วล้มเหลวก็มาก เห็นความมี ความจน ล้มเหลว สำเร็จ

พื้นฐานจริง ๆ มาจากครอบครัว เป็นจุดเริ่มต้นของท่านหมด ครอบครัวที่อบอุ่น ลูกหลายคน แต่เลี้ยงลูกดี ลูกเยอะ ๆ สู้ ทำให้ลูกแข็งแกร่ง พ่อแม่ซื้อของให้ลูกครบไม่ได้ ทำให้คนมีความพยายามมากกว่าปกติ ลูกคนรวยจะเกิดแรงเฉื่อย ท่านมาอยู่นอรเว หนาวเหน็บ ต้องสู้ เป็นโอกาสที่ดีให้ลูก ถ้าแม่ผมรวย ผมคงขี้เกียจไม่อะไร

โอกาสที่จะสร้างลูกหลานให้ดี อยู่กับสภาพการณ์ที่ท่านเป็นอย่างมากกว่า พื้นฐานของครอบครัวนี้สำคัญ ผมเองประสบความสำเร็จพอสมควร ผมมองว่ามันสมองที่เฉียบคมไม่ใช่ตัวชี้วัดว่าจะสำเร็จเสมอไป อาจได้เปรียบคนอื่น แต่ขยันไหม อดทนไหม มีวินัยไหม มีคุณธรรมหรือเปล่า รู้จักปรับตัวหรือเปล่า คนที่สำเร็จ อาจจะสมองไม่ฉลาดมาก แต่ขยัน อดทน ใช้เงินเป็น มาจากการปลูกฝังของพ่อแม่ ไม่ใช่อาชีพใครดีกว่า

คุณไม่ต้องเก่งหลายอย่าง เก่งอย่างเดียวทำให้ดีมีชื่อเสียง บริหารจัดการเก่ง ก็สำเร็จได้

คนประสบความสำเร็จในราชการ หนึ่ง ต้องเก่งวิชาชีพ สอง มีความประพฤติดี สาม มีมนุษยสัมพันธ์ดี คุณสมบัติอื่น ๆ ปรับตัว ซื่อสัตย์ ทำงานดีมีระเบียบ ขยัน

การเรียนไม่มีจบสิ้น หมั่นอ่านหนังสือ ฟังเยอะ ๆ อ่านเยอะ ๆ ท่านขยันทำจนตกผลึกถือว่าประสบความสำเร็จในวิชาชีพ ไม่ว่าจะเป็นพ่อครัว แม่ครัว แม่บ้าน

ผมเองก็สนใจเรื่องการเลี้ยงลูก ผมศึกษาจากประสบการณ์ตรง ผมมีลูกคนเดียว เรื่องการเลี้ยงลูก หนึ่ง สุขภาพดี สอง หัวดี สาม คุณธรรม สี่ ปรับตัวได้ ห้า มุ่งมั่นรับผิดชอบ มันควรเกิดขึ้นด้วยพันธุกรรม สิ่งแวดล้อม การเลี้ยงดู ลูกผมอายุ ๓๐ ปี ถือว่าใช้ได้ ให้ลูกกินอาหารครบห้าหมู่ แถวนี้ปลาเยอะ ให้กินปลา การเติบโตสมอง แรกเกิดถึงหกขวบ สมองโต ๖๐ เปอร์เซ็นต์แล้ว อย่าให้เด็กโตขึ้นด้วยความว่างเปล่า ต้องเห็นเยอะ ๆ ต้องกระตุ้น

การสร้างความรักความอบอุ่น ครอบครัวระหองระแหงเป็นเรื่องปกติ แต่บรรยากาศต้องให้ดูดี ผมยังกอดลูกทุกวัน เขาผู้ชายนะ ลุงผมเขียนหนังสือว่า “ตายเพราะขาดรัก” ต้องแสดงความรักให้ลูก ผมใช้การกอดและหอมหน้าผากเขา เขาซนไหม เราต้องแสดงความรัก – เด็กในสถานสงเคราะห์ขาดตรงนี้เยอะมาก เขาจึงขาดความมั่นใจ –
การสร้างวินัย มีทฤษฎีว่า คนจะดี เพลโต้บอกว่า หนึ่งต้องเป็นตัวอย่าง หนึ่งต้องสร้างสิ่งแวดล้อมให้ดี บ้านต้องสะอาด สามสั่งสอนเชิงบวก สี่สอนด้วยการอธิบายง่าย ๆ พ่อผมสอนเรื่องกตัญญูเป็นนิทาน เจ้าของโรงแรมทำโรงแรมแล้วเจ๊งเพราะไม่ดูแลแม่ ผมเป็นคนกตัญญูเพราะถ้าไม่กตัญญู คุณเจ๊งแน่นอน ต้องพูดบ่อย

ความมีระเบียบ ผมศึกษาคนญี่ปุ่น ลูกเล่นของเล่นให้เก็บ ไม่มีอะไรเกะกะในบ้าน ผมมาสอนที่บ้านกับลูกผม เก็บของ เช็ดบ้าน มันมาจากพ่อแม่

อย่าให้อะไรลูกจนมากเกิน ทฤษฎี เรียนได้หมด เก่ง ทำอะไรก็ได้ แต่ไม่ทำเพราะมีหมดแล้ว คำพูดของพ่อแม่มีอิทธิพลต่อลูกมาก พ่อผมเรียกผม ข้าหลวง เป็นเจ้าเมืองแต่เด็ก ๆ พ่อไม่เคยด่าผม เรียกลูกผู้หญิงว่า คุณหญิง ปากพ่อแม่สำคัญมาก ๆ ผมอยู่ชายแดนไทย-ลาว บ้านอยู่ติดน้ำโขง พื้นฐานผมไม่ได้พร้อม ลุงผมมีลูก ๑๐ คน มีลูกเป็นแพทย์แมกไซไซหนึ่งคน

ผมไปตลาดกับแม่ ถือตะกร้าให้ เป็นเรื่องของการหล่อหลอม องค์ประกอบอื่น ๆ เราต้องสร้าง ประสบการณ์ตรง ผมไม่ได้มีความพร้อมมากมาย แต่วิกฤติทำให้ผมมาถึงตรงนี้ได้ ผมก็ไม่ได้ต่างจากท่านมากมาย ลูกที่ดีมาจากพ่อแม่ ครอบครัวต้องอบอุ่น อย่าให้อะไรเขาเกินไป สอนด้วยความรัก ต้องส่งเสริมเกียรติภูมิของชาติว่า คนไทยน่าคบ คนไทยตรงต่อเวลา คนไทยมีฝีมือ คนไทยซื่อสัตย์ คนไทยไม่มีปัญหาความประพฤติ คนไทยขยัน เราต้องสร้างแบรนด์ให้คนไทยเราเป็นอย่างนี้ – คนไทยต้องรักประเทศไทย รักสามัคคี กลับไปช่วยบ้าน

ท่านเป็นคนไทยรุ่นแรก ๆ ที่มาอยู่ตรงนี้ สร้างทายาทให้เป็นอนาคตของเราต่อไป

สุดท้าย ขอเฉลยว่าผู้ใหญ่-ผู้นำที่ให้ความรู้ความคิดเรื่องการเลี้ยงลูกที่น่าประทับใจ ทำได้จริง และ มีค่ายิ่ง คือ ท่านที่อยู่ในภาพนี้

พวกเราขอกราบขอบพระคุณค่ะ